قرآن
بچّه مذهبیها هزار تا طیفِ رنگی دوستداشتنی دارند. شخصیت هر کدامشان را که کنکاش کنی، یک رنگی از رنگهای دغدغههای ارزشی، بروز و ظهور بیشتری دارد.
بعضیهایشان پر از دغدغههای ظهور و انتظارند؛ اهالی گفتمان مهدویت. بعضیهایشان امام حسینیاند. داغ عاشوراییشان همیشه تازه است؛ بچّه هیئتیها. بعضیها همه فکر و ذکرشان سیاست است و احیای اندیشهها و آرمانهای ناب امام و انقلاب. بعضی دیگر، درد محرومین و مستضعفین و پابرهنهها ناآرامشان کرده و میشوند بچّههای جهادی. بعضیهایشان بچه درسخوانهای در اندیشه تولید علم و تکنولوژی، در اندیشه انقلاب فرهنگی و اسلامیشدن دانشگاه؛ استادهای آینده. بعضیها عشق شهید و شهادت و ایثار و دفاع مقدس …
خیلی راحت میشود ویژگیهای هر کدامشان را هم ردیف کرد. شناختنشان اصلاً سخت نیست.
من اما رنگ آنها که دردشان مهجوریت قرآن است و غم ترنم آیهها را دارند بیشتردوست دارم …