مسئولیت
حواریون از عیسی، مائده ی آسمانی خواستند.
برای اینکه قلب شان مطمئن شود.
مسیح اما، دوست نداشت که تکلیف بر آنها سخت شود.
طفره می رفت …
إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ
يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ
قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (مائده/۱۱۲)
در نهایت اما، مسیح از خداوند خواست که برایشان
مائده ی آسمانی بفرستد.
قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ
اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ …(مائده/١١٤)
در ادامه خداوند دقیقا می فرماید که اگر بعد از
بهره مند شدن ازین طعام، از مسیر برگردند بی تردید
خداوند آن ها را عذابی خواهد کرد که هیچ یک
از جهانیان را نخواهد کرد …!
قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي
أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَّا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِين(مائده/١١٥)
و این یعنی؛
نعمت به فراخور وسعت آن،
تکلیف می آورد …