28 مهر 1399
نوشته
وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن
نَّفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (یوسف/٣٠)
روی یکی از این عکس نوشته های اینستاگرامی
نوشته بودند"قد شغفها حبا” …
شغف را نمیدانستم یعنی چه.
سرچ کردم. سوره یوسف آمد. آیه سی ام.
نوشته بود: “شغاف به پیچیدگی بالای قلب یا
پوسته نازک روی قلب، که همچون غلاف آن
را دربرمیگیرد، گفته شده است. “
در ادامه برای توضیح بیشتر به آیه اشاره کرده بود
“قد شغفها حبا یعنی علاقه ی یوسف
به قلب زلیخا گره خورده است …”
شغف یعنی وقتی که چیزی قلب را دربرمیگرد.
وقتی با قلب ممزوج میشود.
و حالا من به تمام چیزهایی که میتواند
مسلط بر قلبمان شود فکر می کنم.
حب باشد که خوب است، ایمان بهتر. توکل اعلاتر.
آخ از آن وقتی که قد شغفی … تردید …
اضطرار … تشویش …